Δαπάνες εκπεστέες
Η δωρεάν χορήγηση σε πελάτες επιχείρησης κουπονιών εστίασης που εξαργυρώνονται σε καταστήματα εστίασης έναντι παροχής δωρεάν γεύματος συνιστά διαφημιστική πράξη και υπόκειται σε τέλος διαφήμισης.
Υπ. Οικ. 1125097/19.02.2009/Πολ. 1023

Αναφορικά με το πιο πάνω θέμα, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:

1. Σύμφωνα με τις διατάξεις της περ.ιδ’ της παρ.1 του άρθρου 31 του ν.2238/1994, από τα ακαθάριστα έσοδα των επιχειρήσεων που τηρούν επαρκή και ακριβή βιβλία και στοιχεία δεύτερης και τρίτης κατηγορίας του Κ.Β.Σ εκπίπτουν τα ποσά των δαπανών διαφημίσεων που βαρύνουν την επιχείρηση κατά το έτος της έκδοσης του προβλεπομένου φορολογικού στοιχείου. Ειδικά τα ποσά των δαπανών, που υπόκεινται σε τέλος διαφημίσεων υπέρ δήμων και κοινοτήτων, δεν αναγνωρίζονται ως δαπάνη της διαφημιζόμενης επιχείρησης, αν δεν αποδεικνύεται η καταβολή του τέλους που αναλογεί με τριπλότυπο είσπραξης του οικείου δήμου ή κοινότητας.

2. Περαιτέρω, με τις διατάξεις της παρ.1 του άρθρου 15 του από 24.9./20.10.1958 Β.Δ., όπως αυτές αντικαταστάθηκαν με τις διατάξεις του άρθρου 5 του ν.1900/1990 ορίζεται, ότι επιβάλλεται υπέρ των πρωτοβάθμιων ΟΤΑ, τέλος για κάθε διαφήμιση που γίνεται με οποιονδήποτε τρόπο και μορφή σε χώρους που βρίσκονται μέσα στα διοικητικά τους όρια.

3. Εξάλλου με τις διατάξεις της παρ.1 του άρθρου 15 του από 24.9./20.10.1958 Β.Δ., όπως αυτές αντικαταστάθηκαν με τις διατάξεις του άρθρου 5 του ν.1900/1990 και τις διατάξεις της παρ.6 του άρθρου 9 του ν.2880/2001 ορίζεται, ότι για διαφημίσεις που εντάσσονται στην τέταρτη κατηγορία (Δ’), το τέλος προσδιορίζεταισε ποσοστό 2% επί της συνολικής διαφημιστικής δαπάνης που καταβλήθηκε από το διαφημιζόμενο για τη διενέργειά τους. Στην κατηγορία αυτή εντάσσονται όλες οι διαφημίσεις που γίνονται με ημερολόγια, δώρα, έντυπα, κάθε είδους παραστάσεις ή λέξεις σε αυτοκόλλητα ή είδη με διαφημιστικές παραστάσεις ή λέξεις ή με άλλο παρόμοιο τρόπο.

4. Το Υπουργείο Εσωτερικών Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης με το αριθμ.-55758/4-12-2008, το οποίο κοινοποιήθηκε στην υπηρεσία μας, έχοντας λάβει υπόψη τις ανωτέρω διατάξεις , καθώς και τα αναφερόμενα στις αριθμ.319/2007 και 25/2000 γνωμοδοτήσεις του ΝΣΚ, αποφάνθηκε, ότι:
α) η δωρεάν χορήγηση κουπονιών από εταιρεία προς τους πελάτες της, που εξαργυρώνονται στα καταστήματα εστίασης άλλης εταιρείας, έναντι παροχής από αυτή «δωρεάν» γεύματος, συνιστά διαφημιστική πράξη που διενεργεί ησυγκεκριμένη εταιρεία προς τους πελάτες της. Ειδικότερα πρόκειται για παροχή δώρου (δωρεάν γεύματος) και συνιστά διαφημιστική πράξη πουεντάσσεται στην κατηγορία Δ του άρθρου 15 του β.δ.24.9/20.10.1958.
β) η εταιρεία που χορηγεί δωρεάν κουπόνια, ως διαφημιζόμενη, υποχρεούται να καταβάλλει τέλος διαφήμισης 2% επί της συνολικής δαπάνης που πραγματοποιεί για τη διενέργειατης συγκεκριμένης διαφημιστικής πράξης και εν προκειμένω το τέλος 2% υπολογίζεταιεπί της δαπάνης που αφορά στην ονομαστική αξία των γευμάτων που παρασχέθηκαναπό την επιχείρηση εστίασης (βάσει του εκδιδόμενου σχετικού τιμολογίου) καθώς και επί της δαπάνης που αφορά στην εκτύπωση του συνόλου των κουπονιών.

5. Μετά από όλα όσα αναφέρθηκαν πιο πάνω συνάγεται, ότι για την αναγνώριση των διαφημιστικών δαπανών στις οποίες προβαίνουν οι επιχειρήσεις με δωρεάν χορήγηση κουπονιών τα οποία εξαργυρώνονται σε καταστήματα εστίασης , έναντι παροχής«δωρεάν» γεύματος,απαιτείται η προηγούμενη καταβολή του δημοτικού τέλους διαφήμισης που αναλογεί σε αυτές, κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 31 του ν.2238/1994, διαφορετικά η εν λόγω δαπάνη δεν αναγνωρίζεται ως εκπεστέα από τα ακαθάριστα έσοδα.