Ερμηνεία του Άρθρου 12 της ΣΑΔΦΕ μεταξύ της Ελλάδας και της Ρωσικής Ομοσπονδίας (Ν.3047/2002, ΦΕΚ τ.Α' 200/2002).

Α.Α.Δ.Ε. Πολ. 1079/27.04.2018

Σχετικά με την φορολογική αντιμετώπιση αμοιβής αλλοδαπής εταιρείας που παρείχε υπηρεσίες πιστοποίησης βιομηχανικού εξοπλισμού ελληνικής εξαγωγικής εταιρείας καθώς και της μετάφρασης των σχετικών τεχνικών εγχειριδίων, προκειμένου ο εξοπλισμός αυτός να λάβει την απαιτούμενη αδειοδότηση/πιστοποίηση από τις αρμόδιες Ρωσικές Αρχές για να εισαχθεί στην Ρωσική Ομοσπονδία, αναφέρονται τα εξής:

1. Στην ΣΑΔΦ μεταξύ της Ελλάδας και της Ρωσικής Ομοσπονδίας (Ν.3047/2002, ΦΕΚ τ.Α' 200/2002) και ειδικότερα στο Άρθρο 12 (Δικαιώματα), παρ. 3 προβλέπεται ότι «ο όρος «δικαιώματα» όπως χρησιμοποιείται σ' αυτό το άρθρο, σημαίνει πληρωμές κάθε είδους που εισπράττονται ως αντάλλαγμα για τη χρήση, ή το δικαίωμα χρήσης, οποιουδήποτε δικαιώματος αναπαραγωγής φιλολογικής, καλλιτεχνικής ή επιστημονικής εργασίας περιλαμβανομένων των κινηματογραφικών ταινιών, ταινιών ή μαγνητοταινιών για τηλεοπτικές ή ραδιοφωνικές εκπομπές, οποιασδήποτε ευρεσιτεχνίας, εμπορικού σήματος, σχεδίου ή τύπου εξειδικευμένων γνώσεων, μηχανολογικού σχεδίου, μυστικού τύπου ή διαδικασίας παραγωγής, ή για τη χρήση ή το δικαίωμα χρήσης, βιομηχανικού, εμπορικού ή επιστημονικού εξοπλισμού ή για πληροφορίες που αφορούν σε βιομηχανική, εμπορική ή επιστημονική εμπειρία».

2. Στην Πρότυπη Σύμβαση του ΟΟΣΑ για την Αποφυγή της διπλής φορολογίας σχετικά με τους φόρους εισοδήματος και κεφαλαίου (επικαιροποίηση 2017) η φορολογική μεταχείριση των δικαιωμάτων προσδιορίζεται στο άρθρο 12 αυτής. Στις προκαταρκτικές παρατηρήσεις των Σχολίων του Άρθρου 12 αναφέρεται ότι «Κατ 'αρχήν, τα δικαιώματα σχετικά με τις άδειες χρήσης διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας και παρόμοιων περιουσιακών στοιχείων και παρόμοιων πληρωμών αποτελούν εισόδημα του δικαιούχου από παραχώρηση (letting). Η παραχώρηση μπορεί να χορηγηθεί σε σχέση με μια επιχείρηση (π.χ. χρήση λογοτεχνικών δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας που χορηγούνται από έναν εκδότη ή χρήση διπλώματος ευρεσιτεχνίας που χορηγείται από τον εφευρέτη) ή εντελώς ανεξάρτητα από οποιαδήποτε δραστηριότητα του παραχωρούντος (π.χ. κληρονόμοι του εφευρέτη)».

3. Το Σχόλιο 11 του Άρθρου 12 αναφέρεται στον προσδιορισμό ως δικαιώματα, πληρωμών που λαμβάνονται σε σχέση με πληροφορίες που αφορούν βιομηχανική, εμπορική ή επιστημονική εμπειρία (experience) υπό την έννοια της παροχής τεχνογνωσίας «know-how» (παρ.2 του άρθρου 12).

4. Ειδικότερα το Σχόλιο 11.3 του Άρθρου 12 της Πρότυπης Σύμβασης του ΟΟΣΑ αναφέρει την ανάγκη διάκρισης μεταξύ των πληρωμών για παροχή τεχνογνωσίας και των πληρωμών για την παροχή υπηρεσιών, η οποία ενίοτε διέπεται από τεχνικές δυσκολίες. Στην δεύτερη περίπτωση (παύλα) αναφέρεται: «Στην περίπτωση συμβάσεων (contracts) παροχής υπηρεσιών, ο πάροχος αναλαμβάνει την υποχρέωση να παρέχει υπηρεσίες οι οποίες ενδέχεται να απαιτούν τη χρήση εκ μέρους του ειδικών γνώσεων, δεξιοτήτων και εμπειρογνωμοσύνης, αλλά όχι τη μεταφορά τέτοιων ειδικών γνώσεων, δεξιοτήτων ή εμπειρογνωμοσύνης στο άλλο μέρος».

5. Στο Σχόλιο 10.1 επίσης αναφέρεται ότι «Οι πληρωμές που πραγματοποιούνται αποκλειστικά για την απόκτηση δικαιωμάτων αποκλειστικής διανομής ενός προϊόντος ή μιας υπηρεσίας σε μια δεδομένη επικράτεια δεν συνιστούν δικαιώματα, δεδομένου ότι δεν γίνονται για τη χρήση ή το δικαίωμα χρήσης ενός στοιχείου ιδιοκτησίας που περιλαμβάνεται στον ορισμό. Αυτές οι πληρωμές, οι οποίες θεωρούνται καλύτερα ως πραγματοποιηθείσες για την αύξηση των εσόδων από πωλήσεις, εμπίπτουν στο άρθρο 7 (Επιχειρηματικά Κέρδη)...».

6. Συνεπώς αναφορικά με τις πληρωμές που καταβάλλονται έναντι υπηρεσιών πιστοποίησης και μετάφρασης βιομηχανικού ή άλλου είδους εξοπλισμού προκειμένου αυτός να πιστοποιηθεί ότι πληροί τις εκάστοτε προδιαγραφές (τεχνικές, περιβαλλοντικές, ασφαλείας κλπ) που τίθενται από τις αρμόδιες αρχές της άλλης χώρας και αντιστοίχως να αδειοδοτηθεί η χρήση του (εισαγωγή του), αυτές δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του προαναφερθέντος άρθρου 12 της αναφερομένης στο θέμα Σύμβασης, αλλά εμπίπτουν στις διατάξεις του άρθρου 7 της Σύμβασης αυτής.
Συνοψίζοντας και σε σχέση με την ορθή εφαρμογή της αναφερομένης στο θέμα ΣΑΔΦ, η αμοιβή αλλοδαπής εταιρείας για υπηρεσίες πιστοποίησης και μετάφρασης που παρείχε σε ελληνική εταιρεία, υπάγεται στο Άρθρο 7 (Κέρδη Επιχειρήσεων) της προαναφερθείσας ΣΑΔΦ και συνεπώς δεν υπόκειται σε παρακράτηση φόρου.