Κοινός λογαριασμός
Κοινός ή ανοικτός τραπεζικός λογαριασμός (joint account ή compte joint) είναι μία τραπεζική σύμβαση, που υπογράφεται μεταξύ της τράπεζας από τη μία και δύο ή περισσοτέρων ατόμων (συνδικαιούχων) από την άλλη, ώστε να δημιουργηθεί ένας λογαριασμός στον οποίο θα κατατίθενται χρήματα που μπορούν να χρησιμοποιηθούν εν συνεχεία κατά την διακριτική ευχέρεια των δικαιούχων.
Συγκεκριμένα, δίδεται τη δυνατότητα στο πρόσωπο κάθε συνδικαιούχου να προβεί σε ανάληψη των χρημάτων που υπάρχουν στο λογαριασμό – ακόμη και του συνόλου αυτών – χωρίς να απαιτείται η σύμπραξη ή η συναίνεση του άλλου ή των άλλων συνδικαιούχων, ακόμη και αν δεν είναι ο καταθέτης των χρημάτων που εισέπραξε.
Ο νόμος που διέπει το άνοιγμα και τη λειτουργία κοινού τραπεζικού λογαριασμού είναι ο Ν. 5638/1932, όπως αυτός τροποποιήθηκε από το άρθρο 1 του Ν.Δ. 951/1971 και διατηρήθηκε σε ισχύ με την περ. α της ενότητας Δ του άρθρου 124 του Ν.Δ. 118/1973 (Βλ. και άρθρο 25 παρ. 2 περ. γ Ν. 2961/2001).

Αδιαίρετος λογαριασμός
Αδιαίρετος ή ενωμένος ή συμπλεκτικός τραπεζικός λογαριασμός (Compte indivis ou collectif avec solidarité) είναι ο κοινός λογαριασμός κατάθεσης χρημάτων, που ανοίγεται από δύο τουλάχιστον πρόσωπα, τα οποία, σύμφωνα με τους όρους ανοίγματος του λαγαριασμού, για να αναλάβουν ολόκληρο το ποσό ή μέρος του, πρέπει να συμπράξουν όλοι οι καταθέτες.

Απαλλαγή κοινών λογαριασμών από τον φόρο κληρονομιών
Στο άρθρο 2 του Ν. 5638/1932 προβλέπεται ότι επί των καταθέσεων των κοινών λογαριασμών, δύναται να τεθεί προσθέτως ο όρος, ότι άμα τω θανάτω οιουδήποτε των δικαιούχων, η κατάθεση και ο εκ ταύτης λογαριασμός περιέρχεται αυτοδικαίως στους λοιπούς επιζώντες μέχρι του τελευταίου τούτων.
Στην περίπτωση αυτή η κατάθεση περιέρχεται σ αυτούς ελεύθερη κάθε φόρου κληρονομίας ή άλλου τέλους. Αντιθέτως, η απαλλαγή αυτή δεν επεκτείνεται επί των κληρονόμων του τελευταίου απομείνοντος δικαιούχου.
Κατά την πάγια όμως πρακτική των τραπεζών, η απαλλαγή από τον φόρο κληρονομιών εφαρμόζεται και χωρίς να έχει τεθεί ο πρόσθετος όρος για την άμεση περιέλευση στους συνδικαιούχους.
Στο άρθρο 4 του ίδιο νόμου προβλέπεται ότι επιτρέπεται κατάσχεση της καταθέσεως έναντι όμως των κατασχόντων αυτή τεκμαίρεται αμαχήτως ότι ανήκει σε όλους τους δικαιούχους κατ ίσα μέρη.
Οι ανωτέρω διατάξεις διατηρήθηκαν σε ισχύ με το άρθρο 117 του Εισαγωγικού Νόμου του Αστικού Κώδικα και αργότερα με την περίπτωση α της ενότητας Δ του άρθρου 124 του Ν.Δ. 118/1973 (βλ. και άρθρο 25 παρ. 2 περ. γ Ν. 2961/2011).
Ανάληψη χρημάτων από συνδικαιούχο κοινού λογαριασμού ζώντος του πραγματικού καταθέτη, αποτελεί κατ αρχήν άτυπη δωρεά
Η ανάληψη αυτή υπόκειται σε φόρο δωρεών, εκτός εάν από κάποια διάταξη προκύπτει το αντίθετο. Στην περίπτωση αυτή η Φορολογική Αρχή φέρει το βάρος της απόδειξης ότι ο συνδικαιούχος που έκανε την ανάληψη των χρημάτων δεν είχε πραγματοποιήσει κατάθεση ίδιου ποσού με το αναληφθέν.

Κοινοί λογαριασμοί τηρούμενοι στην αλλοδαπή
Κατά τη φορολογική διοίκηση, η οποία στηρίζεται στις διατάξεις του άρθρου 25 του Ν. 2961/2001 σε συνδυασμό με το Ν. 5638/1932, η απαλλαγή από τον φόρο κληρονομιών καταλαμβάνει μόνο τους κοινούς λογαριασμούς που τηρούνται στην ημεδαπή, όχι όμως και εκείνους που τηρούνται στην αλλοδαπή.
Κατά τη γνώμη όμως της ελεγκτικής εταιρείας Grant Thornton (βλ. Οικον. Καθημερινή της 6.10.2019), την οποία ασπαζόμαστε και εμείς, η απαλλαγή αυτή καταλαμβάνει και τους κοινούς λογαριασμούς που τηρούνται στην αλλοδαπή και τούτο διότι κάτι τέτοιο αφενός μεν θα απέτρεπε τους Ελληνες από το να επενδύουν στο εξωτερικό και αφετέρου θα παραβίαζε το κοινοτικό δίκαιο «περί ελεύθερης διακίνησης των κεφαλαίων».