Νέα έκδοση (2019) του δευτέρου τόμου της «Χρηματοοικονομικής Λογιστικής» του Γεωργίου Αληφαντή.

Ο Γεώργιος Αληφαντής, διδάσκων στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς και τ. Ορκωτός Ελεγκτής-Λογιστής, έχει συγγράψει και κυκλοφορήσει, σε αλλεπάλληλες εκδόσεις, σειρά ολόκληρη λίαν αξιόλογων βιβλίων γύρω από τη λογιστική και ελεγκτική.
Μεταξύ αυτών περιλαμβάνεται και το δίτομο σύγγραμμά του «Χρηματοοικονομική Λογιστική», του οποίου ο δεύτερος τόμος κυκλοφόρησε πρόσφατα σε 5η έκδοση, σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις των Ελληνικών Λογιστικών Προτύπων, αλλά και του νέου νόμου περί ανωνύμων εταιρειών (Ν. 4548/2018, ισχύοντος από 1/1/2019).
Στον πρώτο τόμο, δίνεται ανάπτυξη των εννοιών του ενεργητικού, του παθητικού, των εσόδων και των εξόδων, των λογιστικών γεγονότων, των λογαριασμών, της διπλογραφικής μεθόδου, των λογιστικών βιβλίων και της συμφωνίας αυτών, περιγραφή των στοιχείων με τα οποία αποδεικνύονται τα λογιστικά γεγονότα καθώς και η ελεγκτική αυτών, της διόρθωσης των λογιστικών σφαλμάτων και των λογιστικών εγγραφών τέλους χρήσεως, καθώς, επίσης και οι καταστάσεις ταμειακών ροών και μεταβολών ιδίων κεφαλαίων. Στο τέλος των κειμένων των σχετικών κεφαλαίων παρατίθενται ασκήσεις προς λύση, οι απαντήσεις των οποίων παρατίθενται σε συνημμένο προσάρτημα.
Στον δεύτερο τόμο, παρατίθενται οι βασικές γνώσεις, που οι σπουδαστές πρέπει να γνωρίζουν, για τις επί μέρους λογιστικές: παγίων, συμμετοχών και χρεογράφων, αποθεμάτων, απαιτήσεων ιδίων κεφαλαίων, υποχρεώσεων, ξένου νομίσματος των εσόδων και εξόδων καθώς και των λογαριασμών τάξεως. Στο τέλος του δεύτερου τόμου για την κατανόηση των άνω θεμάτων υπάρχουν λυμένες δύο ομάδες ασκήσεων.
Οι ασκήσεις της Α ομάδας είναι οι παραδοσιακές ασκήσεις της διπλογραφικής λογιστικής και της σύνταξης των οικονομικών καταστάσεων.
Οι ασκήσεις της Β ομάδας έχουν ως στόχο να γίνει κατανοητή η σπουδαιότητα εφαρμογής των ορθών αρχών που θέτει το λογιστικό δίκαιο για τη σύνταξη των οικονομικών καταστάσεων και επίσης να αντιληφθούν τη σημασία των πληροφοριών που παρέχουν οι οικονομικές καταστάσεις όταν δεν εφαρμόζονται οι άνω διατάξεις του λογιστικού δικαίου.
Στη συνέχεια, ακολουθεί το δεύτερο, τρίτο και τέταρτο μέρος.
Στο δεύτερο μέρος παρατίθεται η λογιστική τέλους χρήσεως με δύο επιμέρους κεφάλαια: α) Λογιστικές Εργασίες Τέλους Χρήσεως και β) Η Φορολογία, η Διάθεση Κερδών και η Λογιστική της Αναβαλλόμενης Φορολογίας. Η παρούσα πέμπτη έκδοση έχει συμπληρωθεί με τις διατάξεις των νόμων 4548/2018 και 4587/2018 για την αναμόρφωση του δικαίου των ανωνύμων εταιρειών.
Στο τρίτο μέρος γίνεται μια παρουσίαση της λογιστικής των υποκαταστημάτων.
Τέλος, στο τέταρτο μέρος αναφέρονται στοιχεία από τη λογιστική των ομίλων και ιδιαιτέρως από τη Λογιστική των ενοποιημένων οικονομικών καταστάσεων.

Καθαρά Δευτέρα. Υποχρεωτική ή προαιρετική αργία;

Όπως είναι γνωστό, ως ημέρες υποχρεωτικής αργίας καθορίζονται η 25η Μαρτίου, η Δευτέρα του Πάσχα, η 15η Αυγούστου και η 25η Δεκεμβρίου (Β.Δ. 748/1966).
Ως ημέρες προαιρετικής αργίας καθορίζονται η 1η Μαΐου (Πρωτομαγιά) και η 28η Οκτωβρίου. Σημειώνεται ότι η Πρωτομαγιά κάθε χρόνο χαρακτηρίζονταν με υπουργική απόφαση ως υποχρεωτική αργία, ήδη όμως με τη διάταξη του άρθρου 14 παρ. 1 του Ν. 4468/2017, κατέστη υποχρεωτική αργία χωρίς να χρειάζεται πλέον η έκδοση υπουργικής απόφασης.
Οι παραπάνω έξι (6) ημέρες αργίας χαρακτηρίζονται ως εξαιρέσιμες εορτές και όσοι μισθωτοί απασχοληθούν κατ’ αυτές λαμβάνουν προσαύξηση 75% επί του νομίμου ημερομισθίου ή του 1/25 του μισθού.
Σημειώνεται ότι η απασχόληση ή μη των μισθωτών κατά την προαιρετική αργία εξαρτάται από την βούληση του εργοδότη.
Η Καθαρά Δευτέρα δεν περιλαμβάνεται στις επίσημες αργίες που ορίζει ο νόμος για τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα. Επομένως αν εργαζόμενος απουσιάσει αυθαιρέτως από την εργασία του κατά την ημέρα αυτή δεν δικαιούται να πληρωθεί. Αν, όμως, η Καθαρά Δευτέρα έχει χαρακτηριστεί αργία από διάταξη συλλογικής σύμβασης εργασίας ή κανονισμού εργασίας της επιχείρησης ή από έθιμο, η επιχείρηση παραμένει κλειστή κατά την ημέρα αυτή. Την πρακτική αυτή ακολουθεί το πλείστον των επιχειρήσεων. (βλ. λεπτομέρειες στο βιβλίο του Μιλτ. Κ. Λεοντάρη «Εργατικό Δίκαιο» κεφάλαιο έκτο παρ. 46).

Οι μεταβιβάσεις των ακινήτων θα γίνονται μέχρι το τέλος του έτους μόνον ηλεκτρονικά.

Με σχέδιο που προωθεί η ΑΑΔΕ οι μεταβιβάσεις ακινήτων θα γίνονται σύντομα μόνον ηλεκτρονικά και όχι χειρόγραφα, όπως διενεργούνται σήμερα οι συναλλαγές στη φορολογία Κεφαλαίου (πλην των δηλώσεων των γονικών παροχών και χρηματικών δωρεών που υποβάλλονται ηλεκτρονικά και από τους δύο συμβαλλόμενους).
Μέχρι σήμερα, για την σύνταξη του συμβολαιογραφικού εγγράφου μεταβίβασης ενός ακινήτου, απαιτείται η συγκέντρωση πολλών δικαιολογητικών που καθιστούν την διαδικασία αυτή δύσκολη, σύνθετη και χρονοβόρα. Μερικά από τα δικαιολογητικά αυτά είναι τα εξής: α) πιστοποιητικό ότι έχει πληρωθεί ή ότι δεν οφείλεται ο ΕΝΦΙΑ, β) αποδεικτικό φορολογικής ενημερότητας πωλητή, γ) πιστοποιητικό περί μη οφειλής φόρου κληρονομιάς - δωρεάς, ΟΤΑ, δ) βεβαίωση ασφαλιστικής ενημερότητας, ε) βεβαίωση πολεοδομικής νομιμότητας και πιστοποιητικό ενεργειακού επιθεωρητή, στ) απόσπασμα κτηματολογικού διαγράμματος, ζ) βεβαίωση δασαρχείου κ.λπ. κ.λπ.

Προσκόμιση αποδεικτικών στοιχείων το πρώτον ενώπιον του Διοικητικού Πρωτοδικείου.

Συνδρομητής μας ερωτά εάν είναι δυνατόν να προσκομισθούν αποδεικτικά στοιχεία το πρώτον ενώπιον του Διοικητικού Πρωτοδικείου, τα οποία δεν τέθηκαν υπόψη στο φορολογικό έλεγχο.
Επί του θέματος αυτού το Συμβούλιο της Επικρατείας έχει αποφανθεί παγίως ότι «επιτρεπτώς προσκομίζονται το πρώτον ενώπιον του Πρωτοβάθμιου δικαστηρίου αποδεικτικά στοιχεία που δεν είχαν τεθεί προηγουμένως υπόψη της φορολογικής αρχής, εφόσον από καμία διάταξη δεν προκύπτει το αντίθετο. (βλ. ΣτΕ 1530/2009, 383/1996, 103/1989 στο «Λογιστή» Σεπτεμβρίου 2009, σελ. 1050).

Μείωση φορολογίας μερισμάτων από 1.1.2019.

Με τη διάταξη του άρθρου 65 του Ν. 4603/2019 ο φόρος μερισμάτων μειώνεται σε 10% από 15% που ίσχυε προηγουμένως, σύμφωνα με την παρ. 1 του άρθρου 40 του Κ.Φ.Ε. (Ν. 4172/2013).
Η παραπάνω μείωση έχει εφαρμογή για εισοδήματα που αποκτώνται κατά τα φορολογικά έτη που αρχίζουν από 1.1.2019 και εφεξής και καταλαμβάνει τις αμοιβές που διανέμονται από τα κέρδη μιας εταιρείας σε μέλη διοικητικού συμβουλίου και προσωπικό.