Απαλλαγές.- Απαλλαγή από ΦΠΑ των ιατρών εργασίας - Κοινοποίηση της αριθ.297/08 Γνωμοδότησης του Ν.Σ.Κ.

Υπ. Οικ. 1125529/16.12.2008/Πολ. 1168

Σας κοινοποιούμε τη με αριθμό 297/08 γνωμοδότηση του Β΄ Τμήματος του Ν.Σ.Κ., η οποία έγινε δεκτή από τον Υφυπουργό Οικονομίας και Οικονομικών κ. Αντ. Μπέζα, σχετικά με την αντιμετώπιση από πλευράς ΦΠΑ των υπηρεσιών που παρέχονται από τους ιατρούς εργασίας και σας διευκρινίζουμε τα εξής για την ορθή και ομοιόμορφη εφαρμογή της.

1. Με τη γνωμοδότησή του αυτή το ΝΣΚ αποφαίνεται ότι οι υπηρεσίες που παρέχονται από τους ιατρούς εργασίας στα πλαίσια του Ν. 1568/1985 (ΦΕΚ 177Α) «Υγιεινή και ασφάλεια των εργαζομένων», συνιστούν ιατρικές υπηρεσίες οι οποίες απαλλάσσονται από Φ.Π.Α., σύμφωνα με την περίπτωση ε΄ της παραγράφου 1 του άρθρου 22 του Κώδικα Φ.Π.Α. (ν. 2859/2000).

2. Για την ανωτέρω απαλλαγή προβάλλεται μεταξύ των άλλων ότι, οι ιατροί εργασίας, με βάση και τις κατά νόμο αρμοδιότητές τους, προβαίνουν σε ιατρικό έλεγχο των εργαζομένων σχετικά με τη θέση εργασίας τους, ως και σε περιοδικό έλεγχο αυτών, τα οποία προδήλως αποσκοπούν στην πρόληψη και ανίχνευση ασθενειών ως και στην παρακολούθηση της κατάστασης των εργαζομένων, ασχέτως αν τα στοιχεία που προκύπτουν, εν τέλει, θα χρησιμοποιήσει ο εργοδότης ώστε να εκτιμήσει την καταλληλότητα του εργαζόμενου για τη συγκεκριμένη εργασία, αρκεί ότι οι παροχές αυτές υπηρεσιών πραγματοποιούμενες μέσα στα πλαίσια άσκησης του ιατρικού επαγγέλματος, πέραν της προσφορότερης αξιοποίησης του εργαζόμενου στον εργασιακό του χώρο, αποσκοπούν στην προστασία της υγείας αυτού. Επιπλέον, ο ιατρός εργασίας παρέχει και επείγουσα θεραπεία σε περίπτωση ατυχήματος ή αιφνίδιας νόσου, όπως επίσης εκτελεί προγράμματα εμβολιασμού των εργαζομένων.

3. Από το συνδυασμό των προαναφερομένων προκύπτει ότι, στην εν λόγω απαλλαγή υπάγονται, πέραν των παρεχομένων αμιγώς θεραπευτικών υπηρεσιών από τους ιατρούς εργασίας, οι υπηρεσίες που αυτοί παρέχουν με βάση τις συμβατικές τους υποχρεώσεις, οι οποίες αφορούν τους ανωτέρω ιατρικούς ελέγχους και ιατρική παρακολούθηση των εργαζομένων και περαιτέρω την παροχή οδηγιών, υποδείξεων και συμβουλών προς τους εργοδότες για τη λήψη μέτρων με σκοπό την προστασία της υγείας των εργαζομένων. Προϋπόθεση για την απαλλαγή από το Φ.Π.Α. είναι η παροχή των υπηρεσιών αυτών από τους ιατρούς εργασίας να γίνεται στα πλαίσια της άσκησης του ιατρικού τους επαγγέλματος και να μην εκφεύγει των αρμοδιοτήτων τους, όπως αυτές προσδιορίζονται με τις διατάξεις των άρθρων 9 και 10 του Ν. 1568/1985.

4. Επισημαίνεται ότι, κατΆ εφαρμογή της γνωμοδότησης 297/08 του Ν.Σ.Κ. πρέπει να απαλλάσσονται από το φόρο, τόσο οι υπηρεσίες των ιατρών εργασίας που παρέχονται απευθείας στις επιχειρήσεις και αφορούν το απασχολούμενο από αυτές προσωπικό, όσο και οι υπηρεσίες που παρέχονται από τους ιατρούς αυτούς προς τις εταιρίες Εξωτερικών Υπηρεσιών Προστασίας και Πρόληψης (ΕΞΥΠΠ). Αντίθετα οι υπηρεσίες ιατρού εργασίας που παρέχονται από τις ΕΞΥΠΠ δεν απαλλάσσονται από Φ.Π.Α. σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 22, παράγρ. 1, περίπτ. ε΄ του Κώδικα Φ.Π.Α. και τις αντίστοιχες διατάξεις του άρθρου 132 της Οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, καθόσον οι εταιρίες αυτές δεν είναι αναγνωρισμένοι φορείς πρωτοβάθμιας υγείας.

5. Οι ιατροί εργασίας που πληρούν με βάση τη γνωμοδότηση τις προϋποθέσεις της εν λόγω απαλλαγής, οι οποίοι είχαν υποβάλει δήλωση έναρξης εργασιών και είχαν ενταχθεί στο κανονικό καθεστώς Φ.Π.Α. για την παροχή των υπηρεσιών ιατρού εργασίας, υποβάλλουν μετά την ημερομηνία αποδοχής της γνωμοδότησης από τον Υφυπουργό (28.8.08) δήλωση μεταβολής-μετάταξης, με την οποία δηλώνουν ότι πραγματοποιούν απαλλασσόμενες από Φ.Π.Α. πράξεις και εφόσον δεν πραγματοποιούν λοιπές πράξεις οι οποίες υπάγονται στο ΦΠΑ, εντάσσονται στο καθεστώς επιχειρήσεων που πραγματοποιούν απαλλασσόμενες πράξεις.

6. Κατόπιν της εν λόγω γνωμοδότησης, δεν οφείλεται ΦΠΑ για τις πράξεις των ιατρών εργασίας, είτε αυτές παρέχονται απευθείας στις επιχειρήσεις, είτε παρέχονται σε εταιρίες Εξωτερικών Υπηρεσιών Προστασίας και Πρόληψης (ΕΞΥΠΠ). Φόρος που ενδεχομένως επιβλήθηκε κατά το παρελθόν για τις εν λόγω υπηρεσίες οφείλεται στο δημόσιο, καθώς επίσης και φόρος που καταβλήθηκε δεν επιστρέφεται ούτε συμψηφίζεται.



Γνωμοδότηση 297/2008
Τμήμα Β'
Συνεδρίαση της 3ης  Ιουνίου 2008

Σύνθεση:
Πρόεδρος: Χρήστος Τσεκούρας, Αντιπρόεδρος Ν.Σ.Κ.
Μέλη: Νικόλαος Κατσΐμπας, Σπυρίδων Δελλαπόρτας, Ανδρέας Φυτράκης, Ηλίας Ψώνης, Χρυσαφούλα Αγερίνού και Βασιλική Δούσκα, Νομικοί Σύμβουλοι.
Αρίθμ. ερωτήματος: 11163/9824/1424/Β0014/23.11.2007 έγγραφο της Δ/νσης Φ.Π.Α. του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών.
Εισηγητής: Θεόδωρος Τσίράς, Πάρεδρος Ν.Σ.Κ.

Περίληψη ερωτήματος:1) Εάν οι παρεχόμενες από ιατρούς εργασίας του Ν. 1568/1985 "Υγιεινή και ασφάλεια των εργαζομένων" (Α'177) υπηρεσίες θεωρείται ότι παρέχονται στα πλαίσια εξαρτημένης σχέσεως εργασίας, εξαιρούμενες από το πεδίο εφαρμογής του Φ.Π.Α, 2) εάν, σε περίπτωση αρνητικής απάντησης, οι ως άνω υπηρεσίες υπάγονται, μεν, στον Φ.Π.Α., εμπίπτουν, όμως, στην απαλλαγή του άρθρου 22 παρ. 1 περ. ε' του Ν. 2859/2000 "Κύρωση Κώδικα Φόρου Προστιθέμενης Αξίας" (Α'248), 3) εάν, σε περίπτωση κατά την οποία η απάντηση στο ως άνω δεύτερο ερώτημα είναι αρνητική,  ήτοι οι παρεχόμενες από τον ιατρό εργασίας υπηρεσίες δεν εμπίπτουν στην απαλλαγή του άρθρου 22 παρ. 1, περ. ε' του Ν. 2859/2000, είναι δυνατή η υπαγωγή των ιατρών εργασίας στον Φ.Π.Α. και για το παρελθόν χρονικό διάστημα, για πόσο και με ποια νομική διαδικασία, λαμβανομένου υπόψη ότι οι κατά τόπους Δ.Ο.Υ. είχαν, αρχικώς, δεχτεί δήλωση έναρξης δραστηριότητας περί μη υπαγωγής στον Φ.Π.Α., και 4) εάν, σε περίπτωση κατά την οποία η απάντηση στο ως άνω δεύτερο ερώτημα είναι καταφατική, ήτοι ότι ot παρεχόμενες από τον ιατρό εργασίας υπηρεσίες εμπίπτουν στην απαλλαγή του άρθρου 22 παρ. 1, περ. ε' του Ν. 2859/2000, συνιστά άνιση μεταχείριση η υπαγωγή στον Φ.Π.Α. των παρεχομένων από τις ΕΞΥΠΠ (Εξωτερικές Υπηρεσίες Προστασίας και Πρόληψης του άρθρου 2 του ΠΑ 17/1996) ομοίων υπηρεσιών.

Α) 1. Σύμφωνα με την διάταξη του άρθρου 22 του Ν. 2859/2000 "Κύρωση Κώδικα Φόρων Προστιθέμενης Αξίας", υπό τον τίτλο "Απαλλαγές στο εσωτερικό της χώρας": "1. Απαλλάσσονται από το φόρο:(...), δ) η παροχή υπηρεσιών νοσοκομειακής και ιατρικής περίθαλψης και διάγνωσης, καθώς και οι στενά συνδεόμενες με αυτές παραδόσεις αγαθών και παροχές υπηρεσιών, που ενεργούνται από πρόσωπα που λειτουργούν νόμιμα Με τις υπηρεσίες αυτές εξομοιώνονται και οι παρεχόμενες στις εγκαταστάσεις θεραπευτικών λουτρών και ιαματικών πηγών, ε) Η παροχή υπηρεσιών από δικηγόρους, συμβολαιογράφους, άμισθους, υποθηκοφύλακες, δικαστικούς επιμελητές, γιατρούς, οδοντιάτρους, ψυχολόγους, μαίες, νοσοκόμους και φυσιοθεραπευτές. (Η περ. ε' αντικαταστάθηκε ως άνω με την παραγρ.3 του άρθρου 24 του Ν.2873/2000 και ισχύει από 7.11.2000)....2.- Με αποφάσεις του Υπουργού Οικονομικών ρυθμίζεται κάθε λεπτομέρεια για την εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου αυτού. Επίσης, με κοινές αποφάσεις του Υπουργού Οικονομικών και του, κατά περίπτωση, αρμόδιου Υπουργού, καθορίζονται οι προϋποθέσεις που πρέπει να πληρούν τα πρόσωπα που υπάγονται στις διατάξεις των περιπτώσεων δ’, η’ , θ’, ια’, ιβ’, ιδ’, ιε’, ιστ’ και ιζ’  παραγράφου 1.

2. Επίσης, σύμφωνα με την διάταξη του άρθρου 13 Α', παρ. 1 της  6ης  Οδηγίας 77/388 του Συμβουλίου: "1. Με την επιφύλαξη άλλων κοινοτικών διατάξεων, τα κράτη μέλη απαλλάσσουν, υπό τις προϋποθέσεις που ορίζουν, ώστε να εξασφαλίζεται η ορθή και απλή εφαρμογή των προβλεπόμενων κατωτέρω απαλλαγών και να αποτρέπεται κάθε ενδεχόμενη φοροδιαφυγή, φοροαποφυγή και κατάχρηση: α).... β) τη νοσοκομειακή και ιατρική περίθαλψη, καθώς και τις στενά συνδεόμενες με αυτές πράξεις, οι οποίες παρέχονται από οργανισμούς δημοσίου δικαίου ή υπό κοινωνικές συνθήκες παρεμφερείς προς τις ισχύουσες για τους οργανισμούς αυτούς, από νοσηλευτικά ιδρύματα, κέντρα ιατρικής περιθάλψεως και διαγνώσεως, καθώς από άλλα ιδρύματα της αυτής φύσεως, δεόντως    αναγνωρισμένα, γ) τις παροχές ιατρικής περιθάλψεως, οι οποίες  πραγματοποιούνται, στο πλαίσιο της ασκήσεως  ιατρικών επαγγελμάτων, όπως καθορίζονται από το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος...".

3, Κατά την έννοια των ως άνω διατάξεων, οι απαλλαγές του άρθρου 13 6ης  Οδηγίας 77/388 του Συμβουλίου πρέπει να ερμηνεύονται στενώς, δεδομένου ότι συνιστούν παρεκκλίσεις από την γενική αρχή, κατά την οποία ο φόρος προστιθέμενης αξίας επιβάλλεται σε κάθε παροχή υπηρεσιών, η οποία πραγματοποιείται εξ επαχθούς αιτίας από υποκείμενο στον φόρο. Οι εν λόγω απαλλαγές αποτελούν αυτοτελείς έννοιες του κοινοτικού δικαίου, οι οποίες σκοπούν στην αποφυγή των αποκλίσεων κατά την εφαρμογή του συστήματος του Φ.Π.Α. από ένα κράτος μέλος σε άλλο.

Επίσης, η ως άνω διάταξη δεν απαλλάσσει από τον Φ.Π.Α το σύνολο των παροχών υπηρεσιών οι οποίες δύνανται να πραγματοποιηθούν εντός του πλαισίου ασκήσεως των ιατρικών και παραϊατρικών επαγγελμάτων, αλλά μόνον τις παροχές ιατρικής περιθάλψεως, πράγμα το οποίο συνιστά αυτοτελή έννοια του κοινοτικού δικαίου. Καίτοι οι παροχές ιατρικής περιθάλψεως πρέπει να έχουν θεραπευτικό σκοπό, δεν συνάγεται, κατ' ανάγκην, ότι ο θεραπευτικός σκοπός μιας παροχής υπηρεσιών επιδέχεται ιδιαίτερα στενή ερμηνεία. Επομένως, οι παρεχόμενες με σκοπό την πρόληψη ιατρικές υπηρεσίες δύνανται να τύχουν φοροαπαλλαγής, βάσει της ως άνω διατάξεως του άρθρου 13 Α', περ. 1, στοιχ. γ' της 6ης Οδηγίας. Ακόμη και στις περιπτώσεις κατά τις οποίες αποδεικνύεται ότι τα άτομα που υποβάλλονται σε ιατρικές εξετάσεις ή που αποτελούν αντικείμενο άλλων ιατρικών παρεμβάσεων προληπτικού χαρακτήρα δεν πάσχουν από καμιά ασθένεια ή ανωμαλία της υγείας, το γεγονός ότι οι εν λόγω παροχές εμπίπτουν στην έννοια των παροχών ιατρικής περιθάλψεως είναι σύμφωνο με τον στόχο της μειώσεως του κόστους της ιατρικής περιθάλψεως, ο οποίος είναι κοινός τόσο για την προβλεπόμενη στο άρθρο 13 Α' παρ. 1, στοιχείο β' της 6ης  Οδηγίας απαλλαγή, όσο και για την προβλεπόμενη στην αυτή παράγραφο, στοιχείο γ' απαλλαγή. Κρίσιμο, πάντως, στοιχείο για να προσδιοριστεί εάν παροχή υπηρεσιών πρέπει να απαλλαγεί από τον φόρο προστιθέμενης αξίας, είναι ο σκοπός της εν λόγω παροχής υπηρεσιών. Έτσι, η απαλλαγή του άρθρου 13 Α' παρ. 1, στοιχείο γ' της 6ης  Οδηγίας εφαρμογή έχει μόνον στην περίθαλψη με θεραπευτικό σκοπό, ήτοι στην παροχή ιατρικής περιθάλψεως, συνδεόμενης με την πρόληψη, την διάγνωση ή την θεραπεία μιας νόσου. Υπό την έννοια αυτή, οι καθιερούμενοι από ορισμένους εργοδότες και ασφαλιστικές εταιρίες τακτικοί ιατρικοί έλεγχοι δύνανται να πληρούν τις προϋποθέσεις απαλλαγής από τον φόρο προστιθέμενης αξίας, αρκεί οι εν λόγω έλεγχοι να αποσκοπούν κυρίως στο να καταστεί δυνατή η πρόληψη και η ανίχνευση ασθενειών , ως και η παρακολούθηση της καταστάσεως της υγείας των εργαζομένων ή των ασφαλισμένων, ανεξαρτήτως εάν για την παροχή των υπηρεσιών αυτών με θεραπευτικό σκοπό το τίμημα καταβάλλει ο εργοδότης ή η ασφαλιστική εταιρία. Το γεγονός, πάλιν, ότί τέτοίοι ιατρικοί έλεγχοι πραγματοποιούνται κατόπιν αιτήσεως τρίτου και ότι δύνανται, επίσης, να εξυπηρετούν τα συμφέροντα των εργοδοτών ή των ασφαλιστικών εταιριών δεν κωλύει την δυνατότητα να θεωρηθεί ότι օւ έλεγχοι αυτοί ως κύριο σκοπό έχουν την προστασία της υγείας. (Ευρ.Δικ. υποθέσεις C.307/2001, C.141/2000)

4. Εξ άλλου, με την διάταξη του άρθρου 8 του Ν. 1568/1985 'Υγιεινή και ασφάλεια των εργαζομένων" προβλέπεται ο θεσμός του ιατρού εργασίας, ο οποίος, εκτός από την άδεια άσκησης του ιατρικού επαγγέλματος πρέπει να διαθέτει και την ειδικότητα της ιατρικής της εργασίας. Οι αρμοδιότητες του ιατρού εργασίας διακρίνονται αφενός μεν σε συμβουλευτικές, αφετέρου δε σε αρμοδιότητες αφορώσες στην επίβλεψη της υγείας των εργαζομένων. Ειδικότερα, κατά την διάταξη του άρθρου 9 παρ.1: "1. Ο γιατρός εργασίας παρέχει υποδείξεις και συμβουλές στον εργοδότη, στους εργαζόμενους και στους εκπροσώπους τους, γραπτά ή προφορικά, σχετικά με τα μέτρα που πρέπει να λαμβάνονται για την σωματική και ψυχική υγεία των εργαζομένων. Τις γραπτές υποδείξεις ο γιατρός εργασίας καταχωρεί στο ειδικό βιβλίο του άρθρου 6 του νόμου αυτού. Ο εργοδότης λαμβάνει γνώση ενυπογράφως των υποδείξεων που καταχωρούνται σ' αυτό το βιβλίο" και του άρθρου 10: "1. Ο γιατρός εργασίας προβαίνει σε ιατρικό έλεγχο των εργαζομένων σχετικό με τη θέση εργασίας τους μετά την πρόσληψη τους ή την αλλαγή θέσης εργασίας, καθώς και σε περιοδικό ιατρικό έλεγχο κατά την κρίση του επιθεωρητή εργασίας ύστερα από αίτημα της επιτροπής υγιεινής και ασφάλειας των εργαζομένων, όταν τούτο δεν ορίζεται από το νόμο. Μεριμνά για τη διενέργεια ιατρικών εξετάσεων και μετρήσεων παραγόντων του εργασιακού περιβάλλοντος σε εφαρμογή των διατάξεων που ισχύουν κάθε φορά. Εκτιμά την καταλληλότητα των εργαζομένων για τη συγκεκριμένη εργασία, αξιολογεί και καταχωρεί τα αποτελέσματα των εξετάσεων, εκδίδει βεβαίωση των παραπάνω εκτιμήσεων και την κοινοποιεί στον εργοδότη. Το περιεχόμενο της βεβαίωσης πρέπει να εξασφαλίζει το ιατρικό απόρρητο υπέρ του εργαζόμενου και μπορεί να ελεγχθεί από τους υγειονομικούς επιθεωρητές του Υπουργείου Εργασίας για την κατοχύρωση του εργαζόμενου και του εργοδότη. 2. Επιβλέπει την εφαρμογή των μέτρων προστασίας της υγείας των εργαζομένων και πρόληψης των ατυχημάτων. Για το σκοπό αυτό α)Επιβλέπει την εφαρμογή των μέτρων προστασίας της υγείας των εργαζομένων και πρόληψης των ατυχημάτων. Για το σκοπό αυτό α) επιθεωρεί τακτικά θέσεις εργασίας και αναφέρει οποιαδήποτε παράλειψη, προτείνει μέτρα αντιμετώπισης των παραλείψεων και επιβλέπει την εφαρμογή τους. β)επεξηγεί την αναγκαιότητα της σωστής χρήσης των ατομικών μέτρων προστασίας. γ)ερευνά τις αιτίες των ασθενειών που οφείλονται στην εργασία, αναλύει και αξιολογεί τα αποτελέσματα των ερευνών και προτείνει μέτρα για την πρόληψη των ασθενειών αυτών. δ)επιβλέπει τη συμμόρφωση των εργαζομένων στους κανόνες υγιεινής και ασφάλειας της εργασίας, ενημερώνει τους εργαζόμενους για τους κινδύνους που προέρχονται από την εργασία τους, καθώς και για τους τρόπους πρόληψης τους. ε)παρέχει επείγουσα θεραπεία σε περίπτωση ατυχήματος ή αιφνίδιας νόσους. Εκτελεί προγράμματα εμβολισμού των εργαζομένων με εντολή της αρμόδιας διεύθυνσης υγιεινής της νομαρχίας, όπου εδρεύει η επιχείρηση. 3. Ο γιατρός εργασίας έχει υποχρέωση να τηρεί το ιατρικό και επιχειρησιακό απόρρητο. 4. Ο γιατρός εργασίας αναγγέλλει,   μέσω   της   επιχείρησης,   στην   επιθεώρηση   εργασίας   ασθένειες   των εργαζομένων που οφείλονται στην εργασία. 5. Ο γιατρός πρέπει να ενημερώνεται από τον εργοδότη και τους εργαζομένους για οποιοδήποτε παράγοντα στο χώρο εργασίας που έχει επίπτωση στην υγεία. 6. Η επίβλεψη της υγείας των εργαζομένων δεν μπορεί να συνεπάγεται οικονομική επιβάρυνση για αυτούς και πρέπει να γίνεται κατά τη διάρκεια των ωρών εργασίας τους. 7. Η παράγραφος 4 του άρθρου 7 του παρόντος έχει εφαρμογή και για το γιατρό εργασίας".

5.  Υπό τα ως άνω εκτιθέμενα, σύμφωνα και με τα προαναφερόμενα, σχετικώς με την έννοια των απαλλασσόμενων του φόρου προστιθέμενης αξίας παροχών ιατρικών υπηρεσιών, εν συνδυασμώ και με τις κατά νόμο αρμοδιότητες του ιατρού εργασίας, συνάγεται σαφώς ότι οι ιατροί εργασίας προβαίνουν σε ιατρικό έλεγχο των εργαζομένων, σχετικό με την θέση εργασίας τους, ως και σε περιοδικό ιατρικό έλεγχο αυτών, τα οποία, προδήλως, αποσκοπούν στην πρόληψη και την ανίχνευση ασθενειών, ως και στην παρακολούθηση της καταστάσεως των εργαζομένων, ασχέτως εάν τα στοιχεία αυτά, εν τέλει, θα χρησιμοποιήσει ο εργοδότης, ώστε να εκτιμήσει την καταλληλότητα του εργαζομένου για την συγκεκριμένη εργασία, αρκεί ότι οι ως άνω παροχές υπηρεσιών, πραγματοποιούμενες εντός του πλαισίου ασκήσεως του ιατρικού επαγγέλματος, συνδυαζόμενες και με την πλέον πρόσφορη, ενόψει των προκυψάντων στοιχείων, αξιοποίηση του εργαζομένου στον εργασιακό του χώρο, αποσκοπούν στην προστασία της υγείας του εργαζομένου. Επιπλέον, πάντως, ο ιατρός εργασίας παρέχει και επείγουσα θεραπεία σε περίπτωση ατυχήματος ή αιφνίδιας νόσου, όπως, επίσης, εκτελεί και προγράμματα εμβολιασμού των εργαζομένων.

6.  Επομένως, στο δεύτερο από τα τεθέντα ερωτήματα προσήκει η απάντηση ότι οι παρεχόμενες από τους ιατρούς εργασίας ιατρικές υπηρεσίες πρέπει να θεωρηθεί ότι απαλλάσσονται του φόρου προστιθέμενης αξίας, παρελκούσης, συνεπώς, της απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα.

Β) Ενόψει της ως άνω απαντήσεως στο δεύτερο ερώτημα, παρέλκει η απάντηση στο τρίτο ερώτημα, ήτοι εάν είναι δυνατή η υπαγωγή των ιατρών εργασίας στον Φ.Π.Α. και για το παρελθόν χρονικό διάστημα.

Γ) Η περίπτωση παροχής ιατρικής περιθάλψεως από εταιρία, η οποία δεν αποτελεί αναγνωρισμένο φορέα πρωτοβάθμιας υγείας, δεν εμπίπτει ευθέως στην απαλλαγή της διατάξεως του άρθρου 13 Α’  παρ.1 της 6ης οδηγίας 77/388 του Συμβουλίου, επομένως, δε, δεν τίθεται στην περίπτωση αυτή θέμα εφαρμογής της προβλεπόμενης στην ως άνω διάταξη απαλλαγής από τον Φ.Π.Α και επί των ΕΞΥΠΠ, κατ 'εφαρμογή της αρχής της ισότητας, διότι έτσι θα μετεβάλετο ανεπιτρέπτως το περιεχόμενο διατάξεως της Οδηγίας και θα παρεβιάζετο το κοινοτικό δίκαιο (Α.Π. 53/2007, Εφ.ΛΘ.7667/2005, 6886/2004).

Εξ άλλου, διάταξη ιδρύουσα φορολογική απαλλαγή και εισάγουσα, επομένως, εξαίρεση, κατά τρόπο προνομιακό, από γενική φορολογική ρύθμιση, πρέπει να ερμηνεύεται στενώς, μη επιτρεπομένης της επεκτάσεως της αναλογικώς και επί άλλων κατηγοριών παροχής υπηρεσιών (Ολ. Ν.Σ.Κ. 375/1999, ΝΣΚ 127/2008, 399/1998, ΣτΕ 3105/2004,1913/2002 κ.ά).

Επομένως, στο τέταρτο από τα τεθέντα ερωτήματα, ήτοί εάν συνιστά άνιση μεταχείριση η υπαγωγή στον Φ.Π.Α. των παρεχόμενων από τις ΕΞΥΠΠ ομοίων υπηρεσιών, προσήκει αρνητική απάντηση.

Δ) Μετά απ' αυτά, το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους (τμήμα Β') ομοφώνως γνωμοδοτεί ότι στα τεθέντα ερωτήματα προσήκουν οι ως άνω απαντήσεις.


ΘΕΩΡΗΘΗΚΕ
Αθήνα, 5/6/08