Κοινοποίηση της αριθμ. 127/2016 γνωμοδότησης του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους για τη φορολογική αντιμετώπιση ζημιών σε χρήσεις μέχρι τις 31.1.2.2013, ανώνυμης εταιρείας, φορέα της Γενικής Κυβέρνησης με μοναδικό μέτοχο το Δημόσιο, μετά την εφαρμογή του ν.4172/2013.

Υπ. Οικ.: ΔΕΑΦ Β' 1111600/19.07.2016

Αναφορικά με το πιο πάνω θέμα, σας κοινοποιούμε την αριθ. 127/2016 γνωμοδότηση του Ν.Σ.Κ. (Β' Τμήμα), που έγινε αποδεκτή από τον Γενικό Γραμματέα Δημοσίων Εσόδων, σύμφωνα με την οποία οι μέχρι τις 31.12.2013 φορολογικά αναγνωρίσιμες ζημίες ανώνυμης εταιρείας, που, ως φορέας γενικής κυβέρνησης με μοναδικό μέτοχο το Ελληνικό Δημόσιο, απαλλάσσεται από την 1.1.2014 και μετά από τον φόρο εισοδήματος (με εξαίρεση τα εισοδήματα από κεφάλαιο και υπεραξία μεταβίβασης κεφαλαίου), δύνανται να μεταφερθούν για να συμψηφιστούν μόνο με τα μη απαλλασσόμενα κέρδη που προέκυψαν ή προκύπτουν κατά τα φορολογικά έτη από την 1η Ιανουαρίου 2014 και μετά, οπότε και τέθηκε σε ισχύ ο νέος Κ.Φ.Ε. (ν. 4172/2013).

Τούτο διότι είναι προφανές ότι σκοπός του θεσμού της μεταφοράς ζημίας προς συμψηφισμό αυτής με κέρδη της επιχείρησης επόμενων χρήσεων, κατά παρέκκλιση από την αρχή της αυτοτέλειας των διαχειριστικών χρήσεων, είναι η ελάττωση ή πλήρης εξάλειψη των φορολογικών της υποχρεώσεων που προκύπτουν από τα εισοδήματα των κερδοφόρων χρήσεων, οπότε, ευλόγως, αν από τα κέρδη των χρήσεων αυτών δεν γεννάται φορολογική υποχρέωση της επιχείρησης, τότε, η μεταφορά της ζημίας στερείται δικαιολογητικής βάσης και καθίσταται αλυσιτελής. Οι πιο πάνω φορολογικά αναγνωρίσιμες ζημίες μεταφέρονται υπό τις προϋποθέσεις που καθορίζονται στις διατάξεις του ν. 2238/1994 (δηλαδή, το επίμαχο ποσό να αποτελεί αρνητικό στοιχείο προκύπτον από τα επαρκώς και ειλικρινώς τηρούμενα βιβλία της εταιρείας, η ζημία να είχε δηλωθεί εμπρόθεσμα ή μέχρι το τέλος του οικονομικού έτους που προέκυψε και η επιχείρηση να εξακολουθεί να ασκείται από το ίδιο νομικό πρόσωπο).

Τέλος, όπως επισημαίνεται στη γνωμοδότηση, στο έτος μεταφοράς μπορούν να εξεταστούν μόνον τα ζητήματα που έχουν σχέση με τη νομιμότητα της ίδιας της μεταφοράς, όπως αν η μεταφορά επιτρέπεται και αν επιχειρείται μέσα στο νόμιμο χρόνο αφότου προέκυψε η ζημιά, αν όντως, έχει απομείνει υπόλοιπο ζημιάς προς μεταφορά και ποιο το ύψος του και αν έχει γίνει συμψηφισμός μέρους της ζημιάς αυτής προς κέρδη ενδιάμεσων ετών.