Σχετικά με την υποχρέωση διενέργειας παρακράτησης φόρου από τους φορείς γενικής κυβέρνησης, με βάση τις διατάξεις της παρ. 2 του άρθρου 64 του ν. 4172/2013, σε περίπτωση που η πληρωμή των προμηθευτών πραγματοποιείται, σε εκτέλεση δικαστικής απόφασης, με κατάσχεση εις χείρας τρίτων (πιστωτικών ιδρυμάτων).

Υπ. Οικ.: ΔΕΑΦ Β' 1110286/18.07.2016

Με αφορμή ερωτήματα που έχουν υποβληθεί στην υπηρεσία μας, αναφορικά με το πιο πάνω θέμα, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:

1. Σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 2 του άρθρου 64 του ν. 4172/2013, οι οποίες έχουν εφαρμογή για πληρωμές που πραγματοποιούνται από 1.1.2014 και μετά, οι φορείς γενικής κυβέρνησης εκτός από τις κεφαλαιουχικές εταιρείες κατά την προμήθεια κάθε είδους αγαθών ή υπηρεσιών από φυσικά ή νομικά πρόσωπα, υποχρεούνται, κατά την καταβολή ή την έκδοση της σχετικής εντολής πληρωμής της αξίας αυτών, να παρακρατούν φόρο εισοδήματος, ο οποίος υπολογίζεται στο καθαρό ποσό της αξίας των αγαθών ή υπηρεσιών με τους οριζόμενους στις ίδιες διατάξεις συντελεστές, κατά περίπτωση.

2. Με την ΠΟΛ.1120/25.4.2014 εγκύκλιό μας, με την οποία δόθηκαν οδηγίες για την εφαρμογή, μεταξύ άλλων, των διατάξεων της παρ. 2 του άρθρου 64 του ν. 4172/2013, διευκρινίστηκε ότι ως φορείς γενικής κυβέρνησης, που υποχρεούνται στη διενέργεια παρακράτησης φόρου εισοδήματος, για την εφαρμογή των πιο πάνω διατάξεων, νοούνται οι φορείς που περιλαμβάνονται στο Μητρώο Φορέων Γενικής Κυβέρνησης που τηρείται από την Ελληνική Στατιστική Αρχή, σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 2 του άρθρου 1Β του ν. 2362/1995 (νυν παρ. 1 του άρθρου 14 του ν. 4270/2014).

Επίσης, με την ίδια εγκύκλιο διευκρινίστηκε ότι σε περίπτωση που οι υπόχρεοι σε παρακράτηση, με βάση τις διατάξεις του άρθρου 61 του ν. 4172/2013, δεν προβαίνουν στην προβλεπόμενη με βάση τα ανωτέρω παρακράτηση φόρου, οι λήπτες της αμοιβής δεν αποδίδουν οι ίδιοι το φόρο αυτό, καθόσον η πιο πάνω διαδικασία δεν προβλέπεται στις σχετικές διατάξεις.

3. Από στοιχεία που έχουν τεθεί υπόψη της υπηρεσίας μας προκύπτει ότι προμηθευτές φορέων γενικής κυβέρνησης προβαίνουν, σε εκτέλεση δικαστικής απόφασης, σε κατάσχεση εις χείρας τρίτων (πιστωτικά ιδρύματα) σε τραπεζικούς λογαριασμούς που τηρούν οι φορείς αυτοί, λόγω μη έγκαιρης εξόφλησης των οφειλών των φορέων αυτών για τις παρεχόμενες σε αυτούς υπηρεσίες.

4. Μετά από όλα όσα αναφέρθηκαν πιο πάνω προκύπτει ότι κατά την πληρωμή των προμηθευτών των φορέων γενικής κυβέρνησης για τις παρασχεθείσες σε αυτούς υπηρεσίες, όταν αυτή πραγματοποιείται με κατάσχεση εις χείρας πιστωτικών ιδρυμάτων των τραπεζικών λογαριασμών που τηρούν οι εν λόγω φορείς, χωρίς, επομένως, οι φορείς γενικής κυβέρνησης να καταβάλλουν οι ίδιοι ή να εκδίδουν τη σχετική εντολή πληρωμής, δεν ενεργείται η προβλεπόμενη από τις διατάξεις της παρ. 2 του άρθρου 64 του ν. 4172/2013 παρακράτηση φόρου από το πιστωτικό ίδρυμα καθόσον αυτό απλώς αποδίδει τα κατασχεθέντα.

Επισημαίνεται ότι στην περίπτωση αυτή ο δικαιούχος (λήπτης) της αμοιβής δεν αποδίδει ο ίδιος τον φόρο αυτό, καθόσον η πιο πάνω διαδικασία δεν προβλέπεται στις σχετικές διατάξεις, σύμφωνα με όσα αναφέρονται στην ΠΟΛ.1120/25.04.2014 εγκύκλιό μας.

Τέλος, διευκρινίζεται ότι υφίσταται υποχρέωση διενέργειας παρακράτησης φόρου, με βάση τις διατάξεις της παρ. 2 του άρθρου 64 του ν. 4172/2013, στην περίπτωση που οι φορείς γενικής κυβέρνησης υποχρεώνονται, κατόπιν δικαστικής απόφασης, στην πληρωμή ποσών στους προμηθευτές τους για παρασχεθείσες σε αυτούς υπηρεσίες, καθόσον το επιδικασθέν ποσό αποτελεί την αμοιβή των προμηθευτών για τις υπηρεσίες που παρείχαν (σχετ. τα αριθ. ΔΕΑΦ Β 1142891/04.11.2015 και ΔΕΑΦ Β 1078001/20.05.2016 έγγραφά μας).