Εκπτιπτόμενες επιχειρηματικές δαπάνες
Χρόνος έκπτωσης δαπανών των οποίων τα δικαιολογητικά εκδίδονται ή λαμβάνονται έως την ημερομηνία κλεισίματος του ισολογισμού και αφορούν την κλειόμενη χρήση.

Yπ. Oικ. ΔEΑΦ Β 1166163/24.12.2015

Απαντώντας στην από 26.11.2015 της εταιρείας, αναφορικά με το πιο πάνω θέμα, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:
1. Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 22 του ν. 4172/2013, κατά τον προσδιορισμό το κέρδους από επιχειρηματική δραστηριότητα των φυσικών προσώπων που αποκτούν εισόδημα από επιχειρηματική δραστηριότητα, καθώς και των νομικών προσώπων και νομικών οντοτήτων, επιτρέπεται η έκπτωση όλων των δαπανών, οι οποίες πληρούν αθροιστικά τα ακόλουθα κριτήρια, με την επιφύλαξη των διατάξεων του άρθρου 23 και της παραγράφου 4 του άρθρου 48, αναφορικά με τις δαπανές που κατά ρητή διατύπωση του νόμου δεν εκπίπτουν από τα ακαθάριστα έσοδα των επιχειρήσεων. Ειδικότερα, εκπίπτουν οι δαπάνες που: α) πραγματοποιούνται προς το συμφέρον της επιχείρησης ή κατά τις συνήθεις εμπορικές συναλλαγές της, β) αντιστοιχούν σε πραγματική συναλλαγή, η αξία της οποίας δεν κρίνεται κατώτερη ή ανώτερη της αγοραίας, στη βάση των στοιχείων που διαθέτει η Φορολογική Διοίκηση, γ) εγγράφονται στα τηρούμενα βιβλία απεικόνισης των συναλλαγών της περιόδου κατά την οποία πραγματοποιούνται και αποδεικνύονται με κατάλληλα δικαιολογητικά.
2. Περαιτέρω, με την ΠΟΛ. 1113/2015 εγκύκλιό μας διευκρινίσθηκε, αναφορικά με το χρόνο έκπτωσης των επιχειρηματικών δαπανών, ότι αυτές εκπίπτουν από τα ακαθάριστα έσοδα του φορολογικού έτους το οποίο αφορούν, με την επιφύλαξη των διατάξεων του άρθρου 23 (π.χ. χρόνος έκπτωσης ασφαλιστικών εισφορών κ.λπ.). Οι δαπάνες των οποίων τα δικαιολογητικά εκδίδονται ή λαμβάνονται έως την ημερομηνία κλεισίματος του ισολογισμού και αφορούν την κλειόμενη χρήση επίσης εκπίπτουν από τα ακαθάριστα έσοδα του έτους που αφορούν.
3. Ειδικότερα, με τις διατάξεις της παρ. 12 του άρθρου 4 του ΚΦΑΣ, όπως αυτός ισχύει από την 1.1.2013 και μετά την κατάργηση του ΚΒΣ με τις διατάξεις του ν. 4093/2012, ορίζεται ότι το κλείσιμο του ισολογισμού πραγματοποιείται μέχρι την εμπρόθεσμη υποβολή της δήλωσης φορολογίας εισοδήματος.
4. Από τα στοιχεία της σχετικής αίτησης της εταιρείας ............. προκύπτει, ότι με βάση την πολιτική αμοιβών προσωπικού της υπόψη εταιρείας, οι υπάλληλοι δικαιούνται έκτακτη αμοιβή (bonus) η οποία σχετίζεται με συγκεκριμένους στόχους, που αφορούν την απόδοσή τους κατά την κλειόμενη χρήση και την απόδοση της ίδιας της εταιρείας. Η εταιρεία έχει διαχειριστική περίοδο 1/7 με 30/6. Στο τέλος κάθε διαχειριστικής περιόδου (30/6) η εταιρεία καταχωρίζει στα βιβλία της με σχετική εγγραφή το δεδουλευμένο μέρος κατά την 30/6, ετήσιο bonus των υπαλλήλων της. Στο ποσό αυτό περιλαμβάνονται και οι εργοδοτικές εισφορές προς τα ασφαλιστικά ταμεία. Κατά πάγια τακτική η καταβολή πραγματοποιείται εντός τριών (3) μηνών από τη λήξη της διαχειριστικής περιόδοου, δηλαδη κατά τη μισθολογική περίοδο Σεπτεμβρίου κάθε έτους. Σημειώνεται ότι το bonus οφείλεται σε κάθε περίπτωση και θα πρέπει να καταβληθεί στον εργαζόμενο ακόμη και αν αυτός αποχωρήσει από την εταιρεία πριν το χρόνο καταβολής του. Ειδικότερα για το φορολογικό έτος 1.7.2014 - 30.6.2015, η πληρωμή του bonus πραγματοποιήθηκε στις 30.9.2015 (μισθολογική περίοδος Σεπτεμβρίου 2015) και αντίστοιχα η καταβολή των ασφαλιστικών εισφορών και του φόρου μισθωτής εργασίας πραγματοποιήθηκε εμπρόθεσμα εντός των νομίμων προθεσμιών.
5. Κατόπιν όλων όσων αναφέρθηκαν πιο πάνω και δεδομένου ότι όλα τα απαραίτητα δικαιολογητικά έχουν εκδοθεί εντός της προθεσμίας υποβολής της δήλωσης φορολογίας εισοδήματος συνάγεται, ότι οι δαπάνες έκτακτης αμοιβής (bonus) εκπίπτουν το φορολογικό έτος που αφορούν, ήτοι το φορολογικό έτος 1.7.2014 - 30.6.2015.
Τα ανωτέρω ισχύουν και για τα φορολογικά έτη με έναρξη από 1.1.2015 και μετά, καθόσον και με τις διατάξεις του ν. 4308/2014 (ΕΛΠ) (παρ. 3 άρθρου 6) προβλέπονται αντίστοιχες προθεσμίες κλεισίματος ισολογισμού.
Τέλος, σημειώνεται ότι η καταβολή ασφαλιστικών εισφορών δεν αποτελεί με βάση τις διατάξεις του νέου ΚΦΕ προϋπόθεση για την έκπτωση δαπανών μισθοδοσίας, όπως ίσχυε με τις προγενέστερες διατάξεις του ΚΦΕ (ν. 2238/1994).