Λήψη υπηρεσιών όταν δεν υπάρχει Διακρατική Σύμβαση
Σε συνέχεια του προηγούμενου άρθρου μας, σ΄ αυτό το περιοδικό, σχετικά με τη λήψη υπηρεσιών και τα θέματα που δημιουργούνται από αυτές σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις περί φορολογίας εισοδήματος και ΦΠΑ από εταιρίες που εδρεύουν σε χώρες με τις οποίες η Ελλάδα έχει υπογράψει Συμβάσεις περί Αποφυγής Διπλής Φορολογίας (Σ.Α.Δ.Φ.), και συγκεκριμένα από το Ισραήλ, θα θέλαμε να επεκτείνουμε την αναφορά μας στα συγκεκριμένα θέματα και για χώρες όπου δεν υπάρχουν Σ.Α.Δ.Φ. με τη χώρα μας.
Θεωρούμε επιβεβλημένη την ανάλυση θεμάτων που σχετίζονται με τα αντικείμενα αυτά, αφού οι επί μέρους περιπτώσεις που ανακύπτουν κατά την εφαρμογή τους, δημιουργούν πλήθος ερωτημάτων, τα οποία, δυστυχώς, αρκετές φορές, δεν είναι εύκολο να απαντηθούν, κυρίως, λόγω της φύσης και της πολυπλοκότητας που παρουσιάζουν.
Δύο ερωτήματα που γεννώνται είναι, πρώτον, αν μια ελληνική επιχείρηση που λαμβάνει Συμβουλευτικές Υπηρεσίες από εταιρία που εδρεύει σε κράτος με το οποίο δεν υπάρχει Σ.Α.Δ.Φ. μεταξύ της Ελλάδας και του κράτους αυτού, έχει υποχρέωση παρακράτησης φόρου κατά την πληρωμή των εν λόγω υπηρεσιών και, δεύτερον, ποιος είναι ο κατάλληλος χειρισμός του Φ.Π.Α.;
Σύμφωνα με την παρ. 2 του άρθρου 3 του ν.4172/2013, «Ο φορολογούμενος που δεν έχει τη φορολογική κατοικία του στην Ελλάδα υπόκειται σε φόρο για το φορολογητέο εισόδημά του που προκύπτει στην Ελλάδα και αποκτάται μέσα σε ορισμένο φορολογικό έτος».
Στην παρ. 2, του ίδιου άρθρου, προσδιορίζεται ότι «Εισόδημα που προκύπτει στην ημεδαπή είναι κάθε εισόδημα πηγής Ελλάδας και: ... γ) το εισόδημα από υπηρεσίες διοίκησης, συμβουλευτικές και τεχνικές που παρέχονται στην ημεδαπή, μέσω μόνιμης εγκατάστασης ...».
Βάσει της περ. δ, της παρ. 1 του άρθρου 62 του ν.4172/2013, υπόκεινται σε φόρο οι πληρωμές για
«αμοιβές για τεχνικές υπηρεσίες, αμοιβές διοίκησης, αμοιβές για συμβουλευτικές υπηρεσίες και άλλες αμοιβές για παρόμοιες υπηρεσίες, ανεξαρτήτως εάν έχουν παρασχεθεί στην Ελλάδα, όταν ο λήπτης της αμοιβής είναι φυσικό πρόσωπο».
Επίσης, στην παρ.2 αναφέρεται ότι «Τα νομικά πρόσωπα και οι νομικές οντότητες που έχουν τη φορολογική τους κατοικία στην Ελλάδα ή σε κράτος-μέλος της Ε.Ε. ή του Ε.Ο.Χ. και λαμβάνουν αμοιβές για τις υπηρεσίες που αναφέρονται στην περίπτωση δ’ της παρ. 1 δεν υπόκεινται σε παρακράτηση φόρου, με την επιφύλαξη της παρ. 2 του άρθρου 64».
Επιπρόσθετα, στην ΠΟΛ.1007/2017, διευκρινίστηκε ότι « ... οι αμοιβές για τεχνικές υπηρεσίες, αμοιβές διοίκησης, αμοιβές για συμβουλευτικές υπηρεσίες ή και αμοιβές για παρόμοιες υπηρεσίες που λαμβάνει, μέσω της μόνιμης εγκατάστασής του στην Ελλάδα, νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα, φορολογικός κάτοικος κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου, δεν υπόκεινται σε παρακράτηση φόρου...».
Στην παρ.3 του άρθρου 62 του ν.4172/2013 προσδιορίζεται ότι «Κάθε νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα που δεν έχει τη φορολογική του κατοικία στην Ελλάδα ή σε κράτος μέλος της Ε.Ε. ή του Ε.Ο.Χ. και λαμβάνει αμοιβές για τεχνικές υπηρεσίες, αμοιβές διοίκησης, αμοιβές για συμβουλευτικές υπηρεσίες ή και αμοιβές για παρόμοιες υπηρεσίες υπόκειται σε παρακράτηση φόρου ...».
Με την ΠΟΛ.1120/2014, διευκρινίστηκε ότι, «Οι αμοιβές που λαμβάνει νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα το οποίο δεν έχει τη φορολογική του κατοικία και δεν διατηρεί μόνιμη εγκατάσταση στην Ελλάδα δεν υπόκεινται σε παρακράτηση φόρου. Επισημαίνεται ότι, στην περίπτωση αυτή δεν απαιτείται η υποβολή μηδενικής δήλωσης παρακρατούμενου φόρου».
Επομένως, οι αμοιβές για Συμβουλευτικές Υπηρεσίες που καταβάλει ελληνική εταιρία σε Αλλοδαπό Νομικό Πρόσωπο, το οποίο δε διατηρεί μόνιμη εγκατάσταση στην Ελλάδα, δεν υπόκεινται σε παρακράτηση φόρου.
Σύμφωνα με την περ. α, της παρ. 2 του άρθρου 14 του ν.2859/2000, «Ο τόπος παροχής υπηρεσιών προς υποκείμενο στον φόρο πρόσωπο, που ενεργεί με την ιδιότητα αυτή, είναι ο τόπος όπου το εν λόγω πρόσωπο έχει την έδρα της οικονομικής του δραστηριότητας ...».
Συνεπώς, ο τόπος παροχής των Συμβουλευτικών υπηρεσιών είναι η Ελλάδα, εφόσον η λήπτρια εταιρία έχει την έδρα της οικονομικής της δραστηριότητας στην Ελλάδα. Ο χειρισμός δε του αναλογούντος Φ.Π.Α. απαιτεί την χρεοπίστωσή του στη μηνιαία Δήλωση που υποβάλλεται από την ελληνική εταιρία.
_____________
(*) Ο κύριος Παναγιώτης Ψαριανός είναι Διευθύνων Σύμβουλος του Γραφείου Ψαριανού Α.Ε.
Τροποποίηση της υπό στοιχεία ΠΟΛ.1068/ 24.03.2015 απόφασης της Γενικής Γραμματέως Δημοσίων Εσόδων «Διαδικασίες έγκρισης και ανάκλησης Φ.Η.Μ.. Υποχρεώσεις κατόχων άδειας καταλληλότητας Φορολογικών Ηλεκτρονικών Μηχανισμών (Φ.Η.Μ.), πωλητών Φ.Η.Μ., πιστοποιημένων τεχνικών Φ.Η.Μ., κατόχων - χρηστών Φ.Η.Μ.» (Β 497).Εγκ. Α.Α.Δ.Ε. Ε 2033/09.05.2024
Θεώρηση αποδείξεων λιανικής πώλησης αγοραστών - ταξιδιωτών, μη εγκατεστημένων στην Κοινότητα, κατά την έξοδό τους από τη χώρα μας, με απευθείας μετάβασή τους σε τρίτη χώρα κατά τις ημερομηνίες 2 και 3 Απριλίου του έτους 2024, από τις Ελληνικές Προξενικές Αρχές.Εγκ. Α.Α.Δ.Ε. Ε 2030/22.04.2024
Οδηγίες συμπλήρωσης της δήλωσης Φ.Π.Α. (έντυπο 050 Φ.Π.Α. έκδοση 2024 - Φ2 TAXIS).Α.Υ.Ο. Α 1077/02.05.2024
Τροποποίηση της υπό στοιχεία Α.1143/21.09.2023 (Β 5599) απόφασης Υφυπουργού Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών περί παράτασης καταβολής και αναστολής είσπραξης βεβαιωμένων οφειλών.Αποφ. Α.Α.Δ.Ε. Α 1076/02.05.2024
Καθορισμός των προϋποθέσεων, της διαδικασίας και κάθε άλλου ειδικότερου θέματος εφαρμογής των διατάξεων του άρθρου 5 του ν. 5104/2024 (Α 58) για την ψηφιακή κοινοποίηση πράξεων, αποφάσεων και λοιπών εγγράφων που εκδίδει η Φορολογική Διοίκηση.
Βασικές διατάξεις που ρυθμίζουν την άδεια Η εορτή του Αγίου Πνεύματος