Κοινοποίηση της αριθ. 7/2016 Γνωμοδότησης του Ν.Σ.Κ. σχετικά με τα μέτρα διασφάλισης των συμφερόντων του Δημοσίου σε βάρος επιχειρήσεων Ο.Τ.Α. που έχουν εφαρμογή οι διατάξεις του άρθρου 10 του ν.4071/2012, όπως ισχύει

Υπ. Οικ. Πολ. 1071/03.06.2016

Σας γνωρίζουμε ότι ύστερα από ερώτημα της Υπηρεσίας μας, αναφορικά με το εάν είναι δυνατή η άρση των μέτρων διασφάλισης των συμφερόντων του Δημοσίου που εφαρμόσθηκαν σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 14 του ν.2523/1997 και 46 του ν.4174/2013 σε βάρος επιχειρήσεων Ο.Τ.Α. και των νομίμων εκπροσώπων τους, οι οποίες υπάγονται στις διατάξεις του άρθρου 10 του ν.4071/2012, καθώς και εάν δύναται να ληφθούν τα παραπάνω μέτρα σε βάρος των οικείων Ο.Τ.Α. και των νομίμων εκπροσώπων αυτών, κατά των οποίων επαναβεβαιώνεται το χρέος των δημοτικών επιχειρήσεων, εκδόθηκε η με αριθ. 7/2016 Γνωμοδότηση του Β' Τμήματος του Ν.Σ.Κ., η οποία έγινε αποδεκτή από τον Γενικό Γραμματέα Δημοσίων Εσόδων.

Σύμφωνα με τα εκτιθέμενα στην ως άνω Γνωμοδότηση συνεπεία των ρυθμίσεων του άρθρου 10 του ν.4071/2012, με τις οποίες οι λυθείσες και υπό εκκαθάριση τελούσες δημοτικές επιχειρήσεις απαλλάσσονται από κάθε μορφής φορολογικές επιβαρύνσεις, οι οποίες διαγράφηκαν στο σύνολό τους και βαρύνουν εφεξής, ως προς την κύρια οφειλή, μόνο τους οικείους Ο.Τ.Α., είναι ότι και τα διασφαλιστικά μέτρα σε βάρος των επιχειρήσεων αυτών ή και των συνυπόχρεων προσώπων, ενόψει του αναφερθέντος λειτουργικού τους χαρακτήρα, στερούνται, του απαιτούμενου ερείσματος (ΝΣΚ 253/2012). Και τούτο, διότι εξέλιπε εκ των υστέρων ο δικαιολογητικός λόγος διατήρησης των σχετικών πράξεων, δηλαδή το διασφαλιστέο δικαίωμα του Δημοσίου επί των ήδη διαγραφέντων από το νόμο χρεών, τα οποία ευθύνονται, πλέον, να εξοφλήσουν οι Ο.Τ.Α. λόγω της ex lege (στερητικής) αναδοχής τους.

Ενόψει των ανωτέρω, συντρέχει περίπτωση άρσεως των μέτρων διασφάλισης των συμφερόντων του Δημοσίου που εφαρμόσθηκαν σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 14 και 20 του ν.2523/1997 και των παραγράφων 5 και 6 του άρθρου 46 του ν.4174/2013 και της ΠΟΛ.1282/31.12.2013, στις επιχειρήσεις των Ο.Τ.Α., που υπάγονται στο άρθρο 10 του ν.4071/2012, καθώς και στα πρόσωπα που είχαν στις ως άνω επιχειρήσεις μία από τις ιδιότητες του άρθρου 20 του ν.2523/1997 και του άρθρου 46 παρ.6 του ν.4174/2013 και της ΠΟΛ.1282/31.12.2013. Η άρση των μέτρων θα χωρήσει είτε αυτεπαγγέλτως είτε κατόπιν αίτησης του ενδιαφερόμενου και όχι κατά τη διαδικασία και για κάποιον από τους προβλεπόμενους στις διατάξεις των προαναφερθέντων νομοθετημάτων και της ΠΟΛ.1282/31.12.2013 λόγους, στους οποίους ευλόγως, δεν περιελήφθησαν και οι επιβαλλόμενοι λόγοι άρσεως των μέτρων συνεπεία εξαιρετικών και ειδικών νομοθετημάτων.

Επίσης, δεν μπορούν να ληφθούν διασφαλιστικά μέτρα σε βάρος των οικείων Ο.Τ.Α. τόσο για τα χρέη της περίπτωσης α' της παραγράφου 1 του άρθρου 10 του ν.4071/2012 (ταμειακά βεβαιωμένα), όσο και για τα χρέη των περιπτώσεων β' έως και δ' (ήτοι, χρέη για τα οποία κατά την έναρξη ισχύος του νόμου αυτού είχαν εκδοθεί καταλογιστικές πράξεις και δεν είχαν βεβαιωθεί ταμειακά, είχε διαταχθεί έλεγχος και δεν είχαν βεβαιωθεί υπό την ευρεία έννοια, κ.λ.π.). Και τούτο, διότι μόνη η μεταφορά στους Ο.Τ.Α. των εν λόγω χρεών των επιχειρήσεων που υπάγονται στο άρθρο 10 του ν.4071/2012, κατ' εφαρμογή των εξαιρετικών διατάξεων του άρθρου αυτού, όπως ισχύει, δεν παρίσταται ικανή να καταστήσει εφαρμοστέες τις προβλέπουσες τη λήψη των διασφαλιστικών μέτρων διατάξεις, αφού δεν συντρέχουν οι τασσόμενες σε αυτές προϋποθέσεις, είναι δε άλλο το ζήτημα ότι οι Ο.Τ.Α. υπόκεινται στα μέτρα αναγκαστικές εκτέλεσης προς είσπραξη των χρεών.

Ενόψει της ως άνω επικρατήσασας γνώμης περί της αδυναμίας λήψης των διασφαλιστικών μέτρων εις βάρος των Ο.Τ.Α., εξυπακούεται ότι, για την ταυτότητα του νομικού λόγου, δεν νοείται η λήψη των μέτρων αυτών ούτε κατά των νομίμων εκπροσώπων των Ο.Τ.Α.

Κατ' ακολουθία των ανωτέρω, με την ως άνω Γνωμοδότηση του Β' Τμήματος του Ν.Σ.Κ. έγινε δεκτό:

α) Ομοφώνως ότι συντρέχει περίπτωση άρσης των μέτρων διασφάλισης των συμφερόντων του Δημοσίου που εφαρμόσθηκαν σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 14 και 20 του ν.2523/1997 και των παραγράφων 5 και 6 του άρθρου 46 του ν.4174/2013 και της ΠΟΛ.1282/31.12.2013, στις επιχειρήσεις των Ο.Τ.Α., όπως αυτό ισχύει, καθώς και στα πρόσωπα που είχαν στις ως άνω επιχειρήσεις μία από τις ιδιότητες του άρθρου 20 του ν.2523/1997 και του άρθρου 46 παρ.6 του ν.4174/2013 και της ΠΟΛ.1282/31.12.2013.

β) Κατά πλειοψηφία ότι τα προβλεπόμενα από τις διατάξεις των προαναφερθέντων νομοθετημάτων διασφαλιστικά μέτρα δεν δύναται να ληφθούν ούτε σε βάρος των οικείων Ο.Τ.Α., σε βάρος των οποίων βεβαιώνεται το χρέος των επιχειρήσεων των Ο.Τ.Α., οι οποίες υπάγονται στις διατάξεις του άρθρου 10 του ν.4071/2012, όπως αυτό ισχύει.

γ) Ομοφώνως ότι τα ως άνω μέτρα δεν επιτρέπεται να ληφθούν ούτε κατά των Δημάρχων, ως εκπροσωπούντων τους, νυν υπόχρεους προς καταβολή Δήμους.

Την παραπάνω γνωμοδότηση σας αποστέλλουμε για ενημέρωσή σας και εφαρμογή στις σχετικές περιπτώσεις.